„Castafiore jest kobietą bardzo nowoczesnej wolności i niezależności”.

Pójść dalej

Tintin i alkohol, Tintin i zwierzęta, samochody, łodzie, pociągi, kobiety, filozofia, sny, śmiech, nauka, miasta, a nawet depresja: twórczość Hergégo była tematem książek na całym świecie, ale co zaskakujące, nie było żadnej o muzyce. Dwóch braci próbuje „skromnie wypełnić” tę lukę: Jean-Jacques Nattiez, muzykolog, autor eseju o „Prouście jako muzyku” (Presses Universitaires de Montréal, 2024), który ma szansę stać się klasyką, oraz Renaud Nattiez, były dyplomata, autor dziewięciu książek o swoim idolu z dzieciństwa, w tym biografii Milou. Oprócz tego, że jest intelektualnie solidna (duet korzysta z artykułów źródłowych i biografów Castafiore'a), „Hergé a music?” jest piękną książką: pięknie ilustrowaną, miejscami skrzyżowaną pięcioliniami, aby pokazać, jak Hergé według własnego widzimisię odkrywał na nowo półnuty i ósemki.

Jean-Jacques Nattiez Początkowo poproszono mnie o napisanie artykułu o Castafiore dla „ Opéra”, quebeckiego magazynu operowego, ale bardzo szybko, podczas ponownej lektury albumów, zdałem sobie sprawę, że należy rozszerzyć temat i skupić się nie tylko na diwie, ale na muzyce jako całości. Napisałem artykuł, który był za długi dla tego magazynu, więc wysłałem go do Presses de…

Artykuł zarezerwowany dla subskrybentów.

Zaloguj się

Chcesz przeczytać więcej?

Wszystkie nasze artykuły w całości już od 1 €

Subskrybować

Lub

Odkryj wszystkie nasze oferty